بعضی ها آدم نمی شوند که نمی شوند...
تو تمام اتفاقای دور و برم اونایی بیشتر آزارم داد و هنوزم گه گاهی که یادش می افتم آزارم میده ، که توسط انسانهای به ظاهر مذهبی اما متأسفانه با رویکردی کاملا کفر آمیز به وقوع پیوسته ....
انسانهایی که بر خلاف ظاهر به باطن خود اصلا نرسیده و خود سازی نکرده اند و در مجموع تذهیب نفس را به دست فراموشی سپرده و به ظاهر دینی و مسلکِ آب دوغ خیاری ِ خود بسنده کرده اند و هنگامی که وارد میدان مبارزه با هوای نفس می شوند به کلی خود را باخته و شخصیت کُفر آمیز ناک خود را لو می دهند و موجب رنجش و آزار اطرافیان ، دوستان و کسانی می شوند که دچار چالش با آنها بوده اند...
بنده نمیگم مشق های تذهیب نفسم را خوب انجام داده و نمره بیست گرفته ام و اگر آخدا مرا امتحانی کند از آن پیروز مندانه بیرون خواهم آمد ، خیر هرگز چنین نیست که اگر می بود که ای کاش می بود ، وضعیت م بهتر از این بود ...اما چیز هایی هست که اللهم لا تنقطنی ، خدایا مرا دچار آنها نکن ، عاجزانه از تو می خواهم چنین نشوم ، دوستان به ظاهر معنوی را می بینم که سخت گرفتار مصیبت هوای نفس و تکبر پنهان هستند و خود نیز از این بیماری خبر ندارند ... و حتی اگر کسی گوش زد شان کند از خواب غفلت که بیدار نمی شوند هیچ ، بلکه او را متهم به همان بیماری خودشان می کنند ، خداوندا تو شاهدی که من نه خود بزرگ بین ام نه از بیماری های نفس خود را مبرا میدانم اما چه کنم با بعضی از بندگانت که ادعای معنویت آن هم از نوع درجه یک دارند اما در باطن دچار غفلت کفر آلود ی هستند خانمان سوز !!!
تنها چیزی که آرامم میکند این دعاست ،خداوندا تو به واسطه رنجشی که بر من آمد از سوی بنده خطا کارت ، از خطاهای من بگذر ....
و من را شبیه اومکن ...
